Joost Albers:
“Niets
beloven wat je niet kunt
waarmaken”
Naam: Joost
Albers uit Den Hoorn
Leeftijd: 46 jaar
Achtergrond: Getrouwd
met Debby Hordijk, gemengd gezin met vier kinderen, waarvan één samen en twee
nog thuiswonend.
Is er ien von: Andrew
Albers en Elze Goënga van de Hemmerkooi, uit de Westen. “Mijn opa was meester
Albers van de school in De Waal.”
Beroep en
hobby’s: “Ik ben beleidsmedewerker bij NRG, dat is de kernreactor in
Petten waar medische isotopen worden gemaakt, bijvoorbeeld voor behandeling van
kanker. Ik ben verantwoordelijk voor de crisisbeheersingorganisatie, als er
iets fout gaat. Spannend? Op zich niet, want ik denk dat ik op de veiligste
plek van Nederland zit.” Als hobby noemt hij de werkgerelateerde HBO
masteropleiding Crisismanagement die hij doet. En als er tijd overblijft is hij
te vinden op het water, want windsurfen is zijn passie.
Onderwijs zit al drie
generaties in het bloed. Joost begon voor de klas in Den Hoorn en De Cocksdorp.
Hij maakte een carrièreswitch naar de politieacademie, als docent ‘officier van
dienst’. “Die geeft leiding bij grote incidenten en werkt dan samen met
brandweer, ambulance, gemeenten. Zo rolde ik in de crisisbeheersing. Doordat
mijn vrouw haar werk als stewardess weer oppakte, zocht ik iets dichterbij huis
en kwam ik in Petten terecht.” In zijn huidige functie heeft Joost veel overleg
met politie, de veiligheidsregio en andere instanties. “Mijn oude netwerk komt
nog altijd van pas. En dat we in Petten iets maken dat van groot belang is voor
de bestrijding van een nare ziekte, waar bijna iedereen in zijn omgeving mee te
maken krijgt, speelt voor mij ook mee.”
Woningen splitsen
Joost heeft
bestuurservaring bij de windsurfclub en de Stichting Sint en Piet (waarbij hij
zelf de mijter droeg). “Het manoeuvreren in een politieke omgeving, zoals
omgaan met directies en toezichthouders, is mijn dagelijks werk. Hoe je je
doelstellingen het beste kunt bereiken, dat spel zit er goed in.”
Hij wil zich op Texel
hard maken voor het woonprobleem. “Ik wilde ooit bij mijn ouders op de
Hemmerkooi een kangoeroewoning realiseren. De gemeente zei ‘nee’. Vijftien jaar
later probeerde ik dat weer voor onze huidige stolp en was er qua beleid niets
veranderd. Terwijl er allerlei gemeenten zijn die hier allang mogelijkheden
voor hebben. Vandaar dat we het splitsen van woningen in ons
verkiezingsprogramma hebben opgenomen. We moeten van die ‘nee’ een ‘ja’ maken.
Natuurlijk met enige regelgeving, om te voorkomen dat er misbruik van wordt
gemaakt. Maar het lost meerdere problemen op als je met meer generaties in een
huis woont. Een waardevollere herfst voor oudere mensen en doorstroming op de
woningmarkt, om er twee te noemen.”
Vastbijten
Wat betreft de
energietransitie is Joost fel tegen windmolens op Texel. “Zoek het in
zonnepanelen of getijdecentrales. Door mijn werk weet ik veel van kernenergie.
Er worden super veilige mini reactoren ontwikkeld, formaat zeecontainer, die
afval geven dat kan worden hergebruikt. Dit zou op de midden lange termijn een
oplossing kunnen bieden.”
Veiligheid,
crisisbeheersing, mobiliteit en onderwijs zijn andere thema’s waar Joost zich
hard voor wil maken. En zeg je Joost, dan zeg je Ceres. Hij was één van de grote voorvechters van
het openhouden van dit gebied. “Als ik vind dat er onrecht is of er
wordt niet juist gehandeld, dan houd ik vol. Na vijf jaar vastbijten bleef
Ceres deels open en het fietspad is behouden. Je ziet het ook bij de IJsbaan en
de Emmalaan, volhouden heeft zin. Ik denk dat ik, door me aan te sluiten bij
een stabiele partij als de VVD, mijn energie goed kan steken in de inhoud. Dat
heeft meer effect dan je bij een eigen, kleine partij ook nog moeten bezighouden
met organisatorische randzaken. Ik vind dat er raadsleden zijn die op hele
beperkte dossierkennis hele grote beslissingen nemen. Kiezers mogen van mij
verwachten dat ik me tot het uiterste in iets verdiep, voor ik ergens mee kom.”
Toekomstplannen
Joost heeft een
duidelijke ambitie. Hij wil via de raad doorgroeien naar een wethoudersstoel.
Plek 6 op de lijst lijkt daar ver vanaf. “Een bewuste keuze, want ik wil graag
eerst mijn studie afmaken. Voorkeursstemmen? Tja, dan sta ik op een nieuwe
T-splitsing. Maar ik loop nooit weg voor verantwoordelijkheden en gegeven
vertrouwen.”